روش های اندازه گیری یا آنالیز میزان محتوای کربن استیل

 فولاد معمولاً بر اساس میزان محتوای کربن آن طبقه بندی می شود. بطور کلی افزایش محتوای کربن می تواند فولاد را سخت تر و قوی تر کند ، اما همچنین می تواند باعث شود فولاد شکننده تر شود.

 به طور معمول در بیشتر فولادها کمتر از 0.40٪ کربن وجود دارد ، هرچند که امکان دارد این میزان تا 2٪ باشد. با این حال ، هنگامی که مقدار کربن از 0.65٪ بیشتر شود ، کربن اضافی سختی فولاد را تغییر نمی دهد، اما می تواند پتانسیل فولاد جهت سخت شدن طی یک فرآیند حرارتی را افزایش داده و عملکرد را بهبود بخشد. تمام طبقه بندی های چدن حداقل 1.8٪  کربن دارند.

 در زیر برخی از متداول ترین روشهای شناسایی فلز که می توانند میزان کربن در فولاد را اندازه گیری کنند، وجود دارد.

انواع روش اندازه گیری محتوای کربن

 با گسترش علم و شناخت بهتر مواد، روش های مختلفی برای اندازه گیری محتوای کربن وجود دارد. در ادامه با این روش ها آشنا خواهید شد.

دسته بندی OES (طیف سنجی انتشار نوری)

 دسته بندی قوس یکی از سریعترین روش های تجزیه و تحلیل فلزات و آلیاژها از نظر محتواست. در این روش با استفاده از طیف سنج، قوس نمونه را در هوا با تخلیه الکتریکی تجزیه و تحلیل می کنند و شدت نور نمونه را با شدت مربوط به یک نمونه مرجع مقایسه می کنند. دسته بندی قوس ناشی از فولاد در طی فرآیند نیازی به حضور گاز آرگون ندارد.

 آنالیز دیداری جرقه

 تجزیه و تحلیل دیداری جرقه یا همان VISUAL SPARK ANALYSIS یکی از تکنیک های قدیمی است که با تجزیه و تحلیل بصری جرقه اجازه آزمایش و شناخت فولاد را می دهد و به دلیل کوتاهی زمان آزمایش باعث کاهش زمان لازم برای به دست آوردن نتایج می شود. آزمایش جرقه بصری نیاز به قطعه ای از فولاد دارد که با استفاده از یک صفحه سنگ زنی با سرعت بالا ساییده شود.

 زمانی که صفحه ساینده چرخشی روی فولاد اعمال می شود، جرقه های ساطع شده با نمودار یا نمونه های شناخته شده قبلی از نظر ظاهری مقایسه می شوند. ظاهر جرقه ها نشانگر طبقه بندی فولاد است. این آزمایش برای مشخص بودن بهتر جرقه ها باید در فضای نسبتا تاریک انجام شود. با این حال این روش یک تجزیه و تحلیل کمی نیست و فقط می تواند شناخت کلی از نوع و طبقه بندی فولاد را با تحلیل مقایسه ای ارائه دهد.

آنالیز OES جرقه

 در این نوع تجزیه و تحلیل از آرگون به عنوان گاز محافظ اطراف جرقه استفاده می شود و تجزیه و تحلیل کربن را امکان پذیر می کند. این روش اگرچه دقیق تر از XRF یا دسته بندی قوس است، اما کندتر است زیرا  نمونه مورد نیاز باید با  دیسک یا نوار سنگ زنی آماده شود و با این حال تجزیه و تحلیل می تواند چندین ثانیه طول بکشد. این تنها روشی است که می تواند یک بررسی دقیق و کمی از کربن را ارائه دهد.

شناخت گرید آلیاژ با XRF (فلوئورسانس پرتوهای ایکس)

 در این روش برای تعیین نوع گرید آلیاژ نیازی به تخریب نمونه نیست. در روش XRF به جای تخلیه الکتریکی، از آنالیز پراش اشعه X برای تکمیل شناسایی مواد مثبت یا PMI استفاده می شود. تجزیه و تحلیل در این روش به طور معمول فقط چند ثانیه طول می کشد و می توان آن را با یک دستگاه پرتابل دستی انجام داد.

 از آنجایی که این روش تست می تواند در هر مکانی انجام شود، بسیار محبوب شده است. این روش می تواند گرید فولاد را بر اساس یک تحلیل تقریبی تعیین کند.

آموزش اندازه گیری محتوای کربن استیل

  اندازه گیری میزان کربن در فولاد نیاز به آموزش نحوه استفاده صحیح از تجهیزات مورد نیاز را دارد. اگر آزمایشات به درستی انجام نشوند، می تواند بر نتایج نهایی تأثیر منفی بگذارد.

 همچنین دانستن جوانب مثبت و منفی هر تکنیک به شما کمک می کند تا در مورد چگونگی آزمایش فولاد خود تصمیم گیری بهتری انجام دهید و همچنین اطمینان حاصل کنید که فولادی که در اختیار دارید مطابق با الزامات کاربرد مورد نظر شما است.

 هنگام کار با فولاد ، این مهم است که بتوانید میزان کربن را به طور دقیق اندازه گیری کنید تا هر قطعه از مواد به درستی شناسایی شود.در این مطلب تعدادی از روش مختلف آزمایش برای تعیین درصد کربن در فولاد به صورت اجمالی معرفی شدند.